We gaan naar de Jardin Zoologique, oftewel de Dierentuin, van Kinshasa. Die bestaat sinds 1938. Dit is de meest bizarre dierentuin waar we ooit geweest zijn.
Het begint al bij de route erheen. Het is middenin de stad, maar nergens een aanwijzing waar we moeten zijn. De straat vlakbij de ingang is werkelijk onbegaanbaar. Enorme plassen en als je daar dan doorheen rijdt blijken ze ook nog enorm diep te zijn. Politieagenten wijzen de weg om de diepste kuilen te vermijden.
Dierentuin Kinshasa
Dan zien we de entree van de Jardin Zoologique, maar waar te parkeren? We kunnen gewoon met de auto de dierentuin inrijden. Aldaar moeten we kaartjes kopen. Er staan een plastic tafeltje en stoeltje. Dat is de kassa. We kopen de kaartjes en vragen of we ook mogen fotograferen. Ja, maar dat kost extra. Okay.
De dierentuin is van een enorme triestheid, het is onbeschrijfelijk. Er zitten dieren in hokken, heel klein en roestig hekwerk. Allerlei apen lopen los rond, ze konden uit hun gammele hokjes ontsnappen. Bij het verblijf van de krokodillen hangt het hek zo scheef dat het niet lang zal duren voordat het helemaal instort. Veel hokken staan leeg, die dieren zijn doodgegaan en er is niets voor in de plaats gekomen. Maar echt waar, we kijken onze ogen uit. Normaal zijn we niet zulke liefhebbers van dierentuinen, maar de absurditeit hiervan maakt het zeker de moeite waard.

Dit aapje is ontsnapt uit zijn gammele hok
Er komt een man naar ons toe in een glimmend bruin pak. Hij vraagt om onze kaartjes en zegt dat hij de directeur is. Ongevraagd gaat hij ons uitgebreid rondleiden. We zien een enorme dikke python in een krap hok. Ergens anders zien we kippen. De directeur vertelt dat de python 1x per week een levende kip gevoerd krijgt.

De directeur van de dierentuin bij het leeuwenverblijf. Dat staat sinds 2009 leeg ….
Ook lopen er overal paarden, die blijken van President Kabila te zijn. Heeft die werkelijk geen betere plek voor zijn paarden? Het hok van de leeuw is leeg, die is in 2009 overleden.
Aan het eind van de rondleiding dankt de directeur ons hartelijk voor zijn bezoek en vraagt of we hem vooral niet willen vergeten. Geld bedoelt hij. … On souffre …

Allemaal vrolijke dierentuinbezoekers

Als deze aap nou slim is, dan rukt hij gewoon zijn hokje open
Geef een reactie
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.