Congo – Zongo Falls

Nog geen 180 km van Kinshasa in Bas-Congo liggen de Zongo Falls (Chutes de Zongo). Imposante watervallen in de Inkisi Rivier, die zo’n 10 km verderop uitmondt in de Congo Rivier. De rivier ontspringt in Angola. We rijden de N1 richting Matadi. Het is een crime om Kinshasa uit te komen. Congolezen rijden als gekken. Als er een paar auto’s stil staan omdat ze niet verder kunnen, dan gaan ze inhalen wat de chaos alleen maar groter maakt en er uiteindelijk helemaal niemand meer voor- of achteruit kan.

Maar als we de drukte eenmaal achter ons hebben gelaten dan is de natuur prachtig. Glooiend en groen. Je ziet wel dat de mensen hier veel armer zijn dan in Kinshasa. Eenvoudige lemen hutjes, kinderrijke gezinnen en niet zoals in Kinshasa waar mensen in van alles en nog wat handelen. Hier lijkt het of de mensen net genoeg voedsel van hun land halen om zelf te kunnen leven. Soms zie je een tafeltje staan met een paar potjes honing of wat fruit te koop.

De weg van Kinshasa naar Matadi is best wel druk. Er rijden heel veel vrachtwagens met zeecontainers of zwaarbeladen auto’s met zakken maniok. Regelmatig zien we auto’s langs de weg staan die door de zware lading door hun voegen zijn gezakt.

Zongo Falls

Er zijn twee routes naar de Zongo Falls. De eerste afslag is vanaf de N1 een zijweg naar rechts waar we een bordje “Zongo” zien staan. Die route is veel korter, maar hij schijnt niet zo best te zijn. Meteen aan het begin van die weg zien we al: de helft van de weg is weggespoeld. We keren om en rijden de N1 verder richting Kisantu. Daar staat ook weer een pijl richting Zongo. Deze weg is stukken beter, maar wel 56 km zonder asfalt. Al met al zijn we 5 uur onderweg, maar dan komen we in de oase van Zongo Falls. Er zijn hier allerlei typen kamers, villaatjes, chaletjes en tenten. Het complex heet Seli Safari, maar dan moet je niet denken aan safari’s zoals je in andere landen hebt. Geen gamedrives, want wild is hier amper. Er zitten wel gazelles en dergelijke, maar niet te zien.

We stallen ons met koelbox en meegebrachte broodjes uit op een terrasje bij de rivier voor de lunch.

Daarna gaan we meteen met 2 gidsen de watervallen vanuit allerlei uitzichtpunten bekijken. Dan staat er ergens een vervallen bord in het bos dat er betaald moet worden als je foto’s wilt maken. Ernaast staat ook nog een officieel uitziend mannetje, zeg maar in een soort boswachterstenue. Wat is dat toch voor een zot gedoe dat je in Congo telkens moet betalen als je foto’s wilt maken. Als ze nou toeristen willen krijgen, dan moeten ze zich wat gastvrijer, vriendelijker en coulanter opstellen. Omdat we 2 camera’s bij ons hebben moet er voor beide camera’s betaald worden, 6000 Cfr in totaal (bijna 5 EUR).

Maar de watervallen van Zongo Falls zijn prachtig! Onder donderend geraas stort een enorme watermassa zich 65 meter naar beneden. Vanaf het hoogste punt krijg je een douche over je heen, heerlijk nu het zo warm is (gevoelstemperatuur 40 graden!). Na de wandeling gaan we zwemmen in het zwembad. Ons chaletje is een tamelijk primitief huisje met bed, douche (alleen koud water), wc en wastafel. Een ventilator zorgt ietwat voor verkoeling.

We zijn de enige gasten en eten ’s avonds in het restaurant. We hebben aangekondigd dat we de volgende ochtend om 7 uur willen ontbijten omdat we weer bijtijds willen vertrekken. Eigenlijk hadden we wel langer willen blijven, want je kunt ook nog verderop bij de rivier kleinere watervallen bekijken en zwemmen. Maar de plicht roept weer, de vakantie zit er bijna op!

Echter, om 7 uur is er geen kok te bekennen, die moet nog gebeld worden om ons ontbijtje klaar te maken. Daardoor vertrekken we veel later dan de bedoeling was. Een van de medewerkers vraagt of hij met ons mee mag rijden terug naar Kinshasa waar hij zijn familie wil bezoeken. Dat kunnen we natuurlijk niet weigeren. Hij zet zijn tassen in onze achterbak, die al vrij vol zit (met extra jerrycans benzine voor noodgevallen) en dan wil hij zelf in het kleine hoekje dat hij vrijgemaakt heeft plaatsnemen! Maar dat is toch absurd!! Hij kan gemakkelijk tussen ons in op de achterbank. Meer dan 5 uur opgevouwen in de achterbak dat is echt geen lolletje. Dus hij zit de hele weg gezellig tussen ons in.

Op de terugweg (dezelfde weg als heen) willen we even foto’s maken van de dam in de rivier waar elektriciteit wordt opgewekt. Het is ene roestige bende, maar dat is wel zo fotogeniek. Maar foto’s maken …. No way, dat is streng verboden volgens onze lifter. Bizar altijd dat gedoe over fotograferen in Congo.

De terugweg gaat voorspoedig totdat we bij de buitenwijken van Kinshasa komen. Daar is het niet om door te komen. Werkelijk alles staat vast. We staan achter een vrachtwagen met een zeecontainer. Een opgewonden politieagent gebaart dat we maar aan de rechterkant erlangs moeten kruipen. Maar dat kan helemaal niet, daar staat een oude handkar en liggen zakken maniok in de modder. Na heel lang wachten komt het verkeer eindelijk weer op gang. We doen 6 uur over de terugreis. Maar het was weer een geweldige ervaring! Niet alleen de Zongo Falls zijn prachtig, ook wat je onderweg allemaal tegenkomt is schitterend!