Kinshasa – Congo – Bonobo’s
Even wat feitjes: In Kinshasa wonen ongeveer 10 miljoen mensen. Slechts 7% heeft officieel werk. Mensen in dienst van de overheid moeten vaak tijden op hun loon wachten. Werkelijk overal wordt handel gedreven. Het lijkt hier permanent op een Koninginnedagmarkt in Nederland, elk plekje in de berm of op de stoep staat een stalletje met koopwaar: fruit, groenten en andere etenswaar, (oude) schoenen, kleding, telefoonkaarten, ja zelfs doodskisten en rouwkransen (van nepbloemen). Maar wat ik heel opvallend vind: bijna alle mensen zijn prachtig gekleed. De vrouwen in supermooie en elegante jurken en veel mannen ook mooi in het pak. In mijn shorts en t-shirt val ik volledig uit de toon.

Bij de ingang van het Sanctuaire des Bonobos
Sanctuaire des Bonobos
We gaan naar de bonobo’s kijken. Dat is in het Sanctuaire des Bonobos, http://lolayabonobo.fr/visiter-lola-ya-bonobo/ 26 kilometer vanaf hier. Dat lijkt niet ver, maar hier in Kinshasa betekent het dat je uren onderweg bent. We volgen de N1 richting Bas-Congo (richtingborden heb je hier überhaupt niet, maar Google Maps is heel behulpzaam). De N1 verandert als snel in een hobbelig pad, een 4×4 is geen overbodige luxe. Aan weerszijden van de weg is het een drukte van belang, kilometers lang kun je van alles kopen. Regelmatig is de weg geblokkeerd door stilstaande auto’s, zwaarbeladen vrachtwagens die angstvallig scheef in een geul hangen. We worden ook nog ingehaald door een rouwstoet. De lijkkist staat achterin het busje, en daarnaast zitten niet alleen de rouwkransen, maar ook nog een heleboel mensen samengepropt! We kijken onze ogen uit!

Hier nog asfalt, maar dat verandert snel in een hobbelig pad
Spoorlijn Kinshasa – Matadi
We komen ook langs een spoorlijn. Die ziet eruit alsof er in geen jaren een trein heeft gereden. De seinen zijn verroest en werken niet. Maar als we in het bonobo park zijn horen we tot onze verbazing een trein toeteren. Later blijkt dat het de spoorlijn is van Kinshasa naar Matadi in Bas-Congo. De trein rijdt 1x per week heen, en 1x per week terug. De reis naar de bonobo’s is minstens zo interessant als de dieren zelf!

De trein van Kinshasa naar Matadi (300 km verderop in Bas-Congo) rijdt 1 x per week
In het Bonobo park aangekomen moeten we plaatsnemen om een film te gaan kijken. Na lang wachten blijkt de film niet te werken. Dan maar uitleg over de verschillen tussen alle apensoorten en de herkomst van de bonobo’s. Duurt héél lang, ze hebben hier de neiging om zichzelf 10 keer te herhalen. Vervolgens wandelen we het park in om naar de bonobo’s te kijken. Het is de apensoort die het meest op de mens lijkt en ze zijn ernstig bedreigd.

Een van de circa 70 bonobo’s in het Sanctuaire des Bonobos.
We kunnen niet te lang blijven, want we moeten weer op tijd terug voor de voetbalwedstrijd Ghana – Congo. Op de terugweg zien we overal langs de route tv schermen staan en iedereen zit al klaar voor de wedstrijd.
Ongelooflijke ervaringen Anneke en Dick. Prachtige verhalen! Groetjes Truus
Wat een wereld van verschil met Zuid Afrika. En wat een mooie ervaringen voor jullie. Heb je al ZO’N mooie jurk gekocht An? Liefs voor Emma en Oskar.
Hi there! This is my first visit to your blog! We
are a collection of volunteers and starting a new initiative in a community in the same niche.
Your blog provided us valuable information to work on. You have done a outstanding job!